حكاوي العشاق بقلم أمل نصر الفصل الثاني

سيبيها دى خلاص نسيتنا 
نهال بابتسامه جميله بصراحه انا مبجتش اتشرف بيكم 
نوها مابجتيش تتشرفى بينا . خبر ايه يابت نعمات انتى ماصدجتى ولا ايه
نهال ايه 
ضحكوا التلاته مع بعض وبعدها اتكلمت بثينه بجديه خلينا نتكلم جد وقولى انتى ليه عايزه تروحى 
نهال بصراحه نفسى اشوفوا بلبس المستشفى واشوفوا كده وهو بيكشف على المرضى 
نوها بمكر ماانتى بتجولى انك مش طايجاه ولا طايجه تحكماتوا فيكى 
نهال بارتباك ېخرب بيتك ايه دخل ده بده . اوعى يابت انا ماشيه واد عمى رائف شدد عليا متأخرش .. ياللا بجى سلام
البنات سلام
........................................
بعد ماخرجت نهال من مبنى المكتبه فوجئت بشخص وقف قدامها قطع عليها الطريق . رفعت عينها لقته هو نفسه اللى بيدايقها من ساعة مادخلت الكليه
انت اټجننت ياجدع انت ولا ايه
محمود بتناحه فى ايه انتى كل ماتشوفينى تكشرى 
فى وشى 
نهال بعصبيه لا انت فاكرنى هاضحكلك . غور من وشى مش ناجصه استظرافك انا
حبت تمشى اصدرلها تانى 
ماانتى بتضحكى من الصبح ولا جات عند انا و هاتعملى فيها مؤدبه 
وقبل ماترد لقت رائف بيمسكه من ياقت قميصه وبصوت يخوف 
من هى اللى هاتعمل فيها مؤدبه ياروح......
محمود انت جيت ياحلو . طب شيل يدك عن جميصى بدل مااجطعهالك
رائف بتريقه تجطهالى . لو راجل ورينى هاتجطعهالى ازاى ....
...........................................
صباح بانفعال وصوت عالى بجى الواد اللى ميسواش نكله فى سوج الرجاله يعمل كده يابوى 
الجد ياسين للبنات انتوا متأكدين من اللى بتجولوه ده
نيره والله ياجدى احنا ماكدبنا فى كلمه 
الجد ياسين يابت الكلام دا كبير 
بدور ياجد انا مكدبتش انا بجولك اللى حصل 
صباح بتجولك مد يدو عليها يابا وهانها هى وناسها
فجأه دخل عليهم بشراره وناره ومن غير مايسلم حتى 
الكلام اللى سمعته دا صح 
الجد ياسين كلام ايه ياولدى 
وبهدوء يسبق العاصفه بص لبدور واتكلم 
الود ده مد يدوا عليكى 
صباح استنى يا عاصم ياولدى افهم الاول 
عاصم بعصبيه انا مش عايز افهم . انا تحكولى اللى حصل بالظبط وحالا
...
الكل سكت ومحدش قدر ينطق كلمه . ودا لأن شكله مكنش يطمن اى حد هينطق بحرف قدامه ويضمن انه ميرتكبش چريمه . ولما ملاقاش رد 
عاصم بعصبيه ماحدش ناطج ليه هو الواد ده عمل ايه بالظبط . عمل ايه يا بدور عمل ايه يا نيره
بدور سكتت وهى خاېفه من ردفعله اما نيره كانت نفسها تتكلم بس خاېفه من جدها . وعاصم كان على اخره
الجد ياسين وهو بيحاول يهديه
اجعد الاول وبلاش عصبيتك دى . الامور ماتتخدتش كده 
كملت صباج على كلام والدها 
تبع كلام جدك ياولدى واستهدى بالله واجعد 
نفخ بقوه يخرج نفس طويل يهدى بيه نفسه وبعدها اتكلم وهو بيرسم ابتسامه بټهديد
ماشى ياجد هاجعد وهاتحكولى كل اللى حصل والا قسما بالله هاروح اتلافى بندجيتى وافرغها فيه
الجد ياسين بحسم وااه يا عاصم اسمع الاول وبعدين اتكلم . بس جبل اى كلمه تدينى منك وعد انك تحكم عجلك وتسمع كلمتى جبل ماتتصرف بأى فعل
اتردد شويه فى الاول وبعدها رد بالموافقه لجده على كلامه .
اطمن الجد ياسين شويه وكان هايحكى بس عاصم وقفه
بعد اذنك ياجد انا عايزه نيره او بدور واحده فيهم اللى تحكى 
الجد ياسين بضيقه ماشى يابن ال.... احكيلوا يا نيره 
نيره ماصدقت الجد صرح لها بالكلام وانطلقت 
.......................................
قدام عميد الكليه كانوا واقفين التلاته رائف و نهال والمدعوا محمود اللى شكله بقى متشلفط خالص بعد ما اخد علقھ سخنه من رائف اللى مرحمهوش ولولا حرس الجامعه . كان زمانه دلوقتى فى المستشفى 
عميد الكليه ل رائف يعنى انت سايب كليتك وجاى عندنا تعمل فتوه
رائف حضرتك انا مبعملش فتوه ولا بعمل مشاكل بس لما اشوف البنى ادم ده بيتعرض لبنت عمى يبجى انا معنديش ريحة الرجوله لو سكتلوا
محمود كداب ياسيادة العميد دا لا ابن عمها ولا يعرفها دا هى اللى....
قاطعه رائف بعصبيه اياك تغلط بكلمه واحده لا اډفنك مكانك
العميد بصوت عالى وهو بيخبط بايدوا على المكتب
بس ياولد انت وهو ماسمعهش صوت حد فيكم غير لما أسأله
وبعدها وجه كلامه ل نهال اللى كانت بالعافيه بتحاول تسيطر على اعصابها من اللى مرت بيه وشافته
وانتى . الكلام اللى بيقولوا الولد دا صح.
نهال بصوت ضعيف جدا ااا رائف صادق فى كل كلمه قالها . والولد دا بيتعرضلى من اول يوم دراسى ليا
العميد اممم ماشى هانشوف 
قالها العميد وبعدها مسك كارنيهاتهم اللى اتسحبت منهم اول مادخلوا عند العميد اللى بمجرد ماشاف الاسم الكامل ل رائف
انت اخوك الدكتور مدحت عبد الحميد ولا ده 
تشابه اسماء
وقبل مايرد رائف كان فيه خبط على باب المكتب
ودخل مدحت بعد ماسامحله العميد بالدخول
السلام عليكم 
قالها بمنتهى الهدوء وهو داخل وعينه رايحه جايه عالتلاته 
بعد ماسلم على العميد اللى طلب منه يستريح 
مدحت فى البدايه بس انا بطلب منك انها تقعد 
وشاولوا بايدوا على نهال 
العميد اتفضلى حضرتك .
بعد ماقعدت نهال فى الكرسى المقابل ل مدحت العميد ل مدحت الظاهر ان الولد دا كلامه صحيح لما قال انه اخوك وانها بنت عمك بس كمان مالوش حق فى اللى عمله فى الولد 
رائف بعصبيه بجولك اتعرض لبت عمى عايزنى اسكتله . دا كويس انى مطلعتش روحه
محمود شايف يادكتور اها بيهددنى تانى جدامك 
العميد وانت صح انك بتتعرضلها من اول يوم دراسى 
محمود بغباوه لا يا دكتور دا هما الاتنين بيكدبوا عليا عشان انا معجبتنيش مسخرتهم مع بعض .
نهال پصدمه قدام نظرات مدحت اللى ازدادت حده عليها مسخره
فى نفس الوقت الكلام خرج من رائف بعصبيه احترم نفسك بدل ماعرفك مجامك
محمود شايف يادكتور 
العميد بعصبيه وهو بيكلمه ما انت كمان نقى كلامك بيقولك ابن عمها 
وخطيبتى 
قالها مدحت بثقه سكتت الكل بين زهول من نهال و رائف وصدمه مع ړعب حقيقى من الولد خصوصا وهو شايف نظرات مدحت ليه ومفاجأه من العميد اللى اتكلم بفرح 
الف مبروك ياعم انت اخيرا عملتها طب كنت قولى 
.......................................
عاصم وهو بيعد الغلطات بايدوا قدامهم بعصبيه
يعنى غلط فيها وفى ناسها لا وكمان مد ايدوا عليها 
لا بجى الواد مالوش ديه عندى 
قالها وهو قايم 
اوجف عندك ياواد انت . خليك كد كلامك ولا ناسى انك ادتنى وعد 
قالها ياسين وهو بيخبط بعصايته بحسم عشان يوقفوا 
عاصم وقف مكانه وصوت نفسه بقى مسموع بخشونه
صباح كملت اسمع كلام جدك يا عاصم بلاش عند
برضوا ماتحركش ولا كان ناوى يرجع
وقفت هى كمان توقفوا بصوتها الناعم 
حن عليك ياعاصم . ارجع ياواد عمى 
ساعتها لف ناحيتها لا ارادى وعينه جات فى عينها اللى كانت بتترجاه . مشاعر قويه هزت كيانه كله لما سمع صوتها وهى بتنطق اسمه اللى فضل يرن فى ودانه وعينه فى عينها . لكنه فاق منها لما ياسين كرر بهدوء
ياللا يا عاصم ماتجفش مكانك ياولدى وتعالى نتكلم مع بعض كلام كبار
كان واضح اوى من شكله وهو راجع انه بيحاول يسيطر على اعصابه بصعوبه . بيحاول بكل قوه يعيد السيطره على مشاعره اللى بنظره واحده منها صاحتها من تانى 
ماصدق وصل عند جدو عشان يقعد عالكنبه قباله ويديها ضهره لعل وعسى يستعيد