حكاوي العشاق بقلم أمل نصر الفصل الأول
فاتخضت خصوصا لما لفت بدماغها وشافت نظره عنيه اللى كانت بترمى شرار
الجو اتوتر ومحدش نطق بكلمه اماهو كمل وهو بيقول
بنفس الحده وعينه ماتشلتش من على نهال
مش ياللا ياامى عشان اوصلك انا شايف ان الخطوبه قربت تختم ومالهاش لازمه الجعده اكتر من كده
قامت على طول راضيه من مكانها ومشيت معاه اما هو فقبل ما يتحرك خطوه همس ل نهال وهو بيدوس على سنانه بصوت ميريحش وخلى قلبها يتقبض
..
فى العربيه
مدحت كان عينه عالطريق ومش ناطق كلمه كل تفكيره كان فيها . كان متغاظ قوى منها ومن طريقتها وهى بترفضه كأنه حشره مش دكتور له مكانته كل كلمه قالتها كانت بتكرر معاه فى ودانه وهو ولا سامع اى كلمه من كلام والدته او اخوه لدرجة انه نطق بصوت مسموع من غير مايحس
مين دى هاتربيها !!
نطقها اخوه رائف اللى كان قاعد فى الكرسى اللى وراه وهو بيسأل ومستنى اجابه من مدحت اللى اتفاجأ من نفسه لأنه ماكنش يتوقع ان الكلام اللى بيفكر فيه يخرج منه بصوت مسموع
راضيه وهى قاعده جمبه من قدام فهمت اللى بيقصده فحبت تخفف عنه
مين دى
خرجت من رائف وهو بينقل نظره ما بين والدته و مدحت اللى بان قوى من نظرته اللى وجها لوالدته مدى غضبه واستيائه قبل مايقول
امى انا مش عايز افتح كلام لأن انتى اللى غلطانه من الاول .
راضيه بملامح حزينه
انا ولدى ليه انا عملت ايه بس !
يعنى مش عارفه عملتى ايه ! .. انتى خدتى رأيى جبل ماتعرضى عليها الجواز ياما
يعنى الحج عليا ياولدى . دا انا مكتش عايزاها من الاول . لكن لما شوفتها عجباك جولت اجوزهالك
عرفتى منين انها عجبانى . انا جولتلك !!
قالها مدحت بعصبيه لوالدته وقبل ماترد ادخل رائف وقال
راضيه ولا اكنها سمعت رائف وعنيها على مدحت
ياولدى انا شوفتها فى عينك مين غير ماتجول .
كان هايتكلم بس هى قاطعته
ماتحاولش تنكر ياواد باطنى . نظرتك ليها كانت ڤاضحاك الليله وانت عينك مانزلتش من عليها
مدحت سهم وسكت لكنه اتفزع من صوت رائف وهو بيقول بصوت عالى
راضيه اتكلمت بعصبيه ل رائف
ېخرب مطنك ياشيخ . خبر ايه ياواد . انت ايه اللى جابك معانا اساسا ماكنت جيت مع ابوك وعمامك فى عربية الرجاله . هاتبيض وتعرف مين هى . بت عمك نهال ياسيدى ست الحسن والجمال اللى شايفه نفسها ومحادش مالى عينها
رائف رجع بضهره قبل مايتكلم ويقول
اااه نهال جولو كده . طب و نهالشايفه نفسها ياما دى عسل وډمها سكر كمان
قالها وهو بيبتسم ومش واخد باله من دا اللى بيبصله فى المرايه اللى قدامه وهو سايق وعينه بطق شرار
راضيه حبت تغير الموضوت فكلمت مدحت
وانت برضك هاتوصلنا وتمشى فى الليلالى ياولدى مش هاتبيبت تقضى الجمعه معانا دا انت بجالك سنين ماخدتش اجازه
وقبل ما يرد اتكلم رائف ايوه صح دا حتى الجمعه بكره اول الشهر يعنى العيله كلها هتتجمع عند جدى واهى فرصه تغير جو وتفتكر زكرياتك مع الحصان العالى بتاع جدى ولا كمان اكل عمتى صباح انت عارفه بجى مش هاجولك
مدحت بتفكير قبل مايرد العيله كلها . امم اما اشوف وجتى يسمح ولا لأ
بدور وهى قاعده على سريرها و لسه ماغيرتش هدومها بتبص على شبكتها اللى فى ايدها وهى سرحانه
دخلت عليها نهال وهى لابسه بجامتها ندهت عليها
بدور انتى لسه ماغيرتيش هدومك
اټفزعت بدور فى الاول وبعدين ردت
ايه يا نهال فى ايه خلعتينى
نهال وهى بتبص فى تليفونها
مفيش حاجه ياحبيبتى بس انتى بجالك ساعه على وضعك ده . انت مش هاتجومى تغيرى هدومك عشان تنامى
لا انا جايمه اغير اها
قالتها وهى بتلم فستانها عشان تقوم وتغيره بس فجأه وقفت بعد مالفت لنهال وهى بتقول
نهال هو ليه عاصم مجاش يباركلى زى حربى ولا الدكتور مدحت !
رفعت نهال عينها من على التليفون قبل ماتقول
عاصم . لا انا ماشفتوش خالص الليله ... وانتى بتسألى ليه
ردت وهى مرتبكه
لامفيش . انا بسأل بس عشان شوفتوا وهو كان واجف بعيد يعنى
شوفتيه !!!!
قالتها نهال بعد ما سندت التليفون جمبها وسحبت الغطا عشان تنام بعدها كملت
بدور ممكن تروحى تغيرى هدومك وتيجى تطفى النور وتنامى . الله يخليكى مش عايزه اروح لجدى الضهر بكره . ماشى
ماشى
قالتها بدور وراحت بعدها تغير هدومها عشان تنام
تانى يوم الجمعه
العيله كانت مجتمه عند الجد ياسين تنفيذا للقرار اللى خدوا من سنين عشان يجمع ولاده واحفاده اول جمعه فى كل شهر
الستات كانوا بيساعدو صباح فى المطبخ والرجاله كانوا مجتمعين فى المندره يتناقشوا ويتسامروا
البنات والشباب كل جماعه قاعدين فى جمب يتكلموا ويهزروا الا نهال اللى كانت هى والجد ياسين قاعدين لوحدهم على الدكه المخصوصه للجدياسين فى الجنينه ومكانش سامح لحد يقعد معاهم
كان ماسك ايديها الاتنين بكف واحده والكفه التانيه بيخبط بيها على دماغنهال اللى كانت ماقدراش تمسك نفسها من الضحك وهو بيسألها كأنه فى تحقيق
الجد ياسين يابت جولى شوفتيها فين وعرفتيها كيف ردى يابت
نهال وهى مقدراش ترفع راسها من كتر الضحك
هههههههه مش حاجولك
الجد ياسين عليا النعمه يابت الفرطوس لو مااتكلمتى لاكون مكسر العصايه على راسك ردى يابت
نهال هههههههه خلاص خلاص هاجول .
خدت نفسها الاول عشان تعرف تتكلم
شوف ياسيدى . تعرف الواد عيد صاحب الطاحونه اللى جانبينا
ياسين بتركيز ايوه مش الواد النشفان ده
نهال هههه ايوه النشفان . دا ياسيدى اتجوز بتها . نسمه اللى كانت زميلة اختى بطه فى المدرسه . وانا امبارح شوفتها بالصدفه وهى رايحه لبتها . تصدج هى اللى عرفتنى وسلمت عليا
ياسين ايوه ايوه جولى كده . طيب هى شكلها عامل كيف دلوكتى . لساها حلوه برضو ولا كبرت . طب وشها كرمش كده وعجزت زيى ولا ايه . ما تجولى يابت
نهال وقعت تانى من الضحك ومقدرتش تكمل
ههههههههه مجدراش ياجدى مجدراش
ياسين الصغير و نهله اخته كانوا بيتمرجوا فى المرجيحه اللى عملوها بنفسهم فى جزع الشجره اما نيره و بدور كانوا واقفين يتفرجوا على رائف و حربى وهما بيدربوا على النشان بالبندقيه ومركزين وكأن فى مسابقه مابينهم والبنات بيشجعوا
لكتهم وقفوا لما سمعوا الولاد الصغيرين وهما بيهتفوا
الدكتور جه الدكتور جه
مدحت ضحك وسلم على الولاد وباسهم
اما الشباب والبنات قربوا عشان يسلموا عليه
حربى خده بالحضن وهو بيرجب
ازيك ياكبير حمد لله عالسلامه عاش من شافك معانا هنا
مدحت بضحكه بشوشه تعيش ياغالى
وبعدها
