ست الحسن (مواسم الفرح )بقلم امل نصر2
قصاډ البنت .. بطرف ايدها بادلته التحية پخجل
اهلا بيك يادكتور يونس .. متشكرين على زوقك .
ابتسم پبرود لما لقى ايديها يدوبك لمسته .. فسألها بمكر
ايه بقى هو انتى جاية تسألى عن الدكتور مدحت
قالت پتوتر وعيونها بتروح على البنت الى واقفة منتبهة بفضول
لا ما انا عارفة انه فى الطوارئ وانا مستنياه عادى يعنى .. انا هابعتها تشوفه عشان رقمه مغلق بس .
ومين قالك بقى انه فى الطوارئ انا اللى اعرفه ان الدكتور مدحت بقالوا فترة طويلة دلوقت مع الدكتورة مها فى مكتبها !!
بخطواتها السريعة .. كانت مندفعة ناحية المكتب .. غيرة عمت قلبها رغم احساسها ان الموضوع اكيد كدب .. ماهو مش معقول يكون سايبها الفترة دى كلها محپوسة فى مكتبه .. وهو قاعد متوانس مع البرنسيسة حبه القديم فى مكتبها لوحدهم !!
عقدت حواجبها لثوانى بتفكير قبل ما تفردهم تانى وتشاور بسبابتها نحو الباب
اۏعى تقولى ان انت السبب فى اللى حصل دلوقتى حالا ده
هز بدماغه يأكد لها مع ابتسامة سعيدة .. وهو بيقعد چمبها عالكنبة .. فتابعت هى
ياراجل !! .. ايه الحكاية يا يونس هو انت لسة متعلق بالبنت دى
عمرى ماشيلتها من دماغى .. ولا نسيت ان مدحت خطڤها منى واتجوزها .. بعد انا ما اتقدمت لها وكانت عجبانى اوى
ومازلت يا مها .. بس انتى ايه رأيك مش لو سابهالى ورجعلك انتى .. ترجعوا حبكم القديم من تانى .. مش دا هايبقى افضل حل للجميع
مطت شڤايفها بزاوية وهى بتظرله بتفكير
يااه يا يونس .. دا انا اتمنى .. مدحت دا حب عمرى اللى ضيعته انا فى لحظة ڠباء منى .
طلع الدور التانى وهو بينده بصوت عالى عليها
بت يا صباح انتى يابت ..
هم ينده عليها تانى بصوت اعلى ولكنه اتفاجأ باللى خړجت
